Verzekeraars

Regelgekte

1 november 2018

Ooit, toen ik nog hoofd was van een aantal teams die zich bezighielden met hulpverlening aan dak- en thuisloze cliënten met complexe problematiek, hamerde ik er bij teamleden op om toch vooral de DBC-codes waaronder zij hun werkzaamheden weg konden schrijven, uit hun hoofd te leren. Zo kregen we het voor elkaar om een dag lang met een cliënt boodschappen te doen, een kop koffie te drinken, naar het Rijksmuseum te gaan, samen te lunchen en als klap op de vuurpijl Artis met een bezoek te vereren. En dat terwijl de zorgverzekeraar slechts 45 minuten per week vergoedde. We schreven die dag gewoon onder vijf verschillende codes weg. Daarbij overschreden mijn bemoeizorgers wekelijks ruimschoots de broodnodige 29 contacten (we werkten gewoon harder dan ieder ander), waardoor ik maandelijks opgetogen bij de directeur kon aanschuiven. Want we hadden weer overproductie en dus winst gemaakt.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Depressie

20 augustus 2018

Menzis schudde de ggz op door aan te kondigen dat ze de vergoeding van de behandeling van depressie afhankelijk wil maken van het resultaat. Op het eerste gezicht niet zo’n gek idee in onze resultaatgerichte cultuur. Nader beschouwd zitten hieraan teveel haken en ogen om dit plan, vanuit de professional gezien, serieus te nemen.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Selectieve solidariteit: eigen belang
eerst

2 augustus 2018

Solidariteit zit ingebakken in de financiering van ons zorgstelsel. Een kwart van het zorgbudget wordt besteed aan slechts 1% van de verzekerden, zo'n 175.000 mensen. In Nederland doen we daar niet moeilijk over. Maar de solidariteit heeft zijn grenzen. In veel opzichten zijn we zeer verzuild, op ons eigen belang gericht, en kijken we niet zo ver naar voren. Bovendien is de solidariteit heel selectief. Het richt zich hoofdzakelijk op somatische aandoeningen. Ook wanneer de behandelvooruitzichten niet gunstig zijn en het aantal patiënten heel gering, schreeuwen we zo nodig moord en brand over de gebrekkige financiering. En iedereen is bereid er meer geld voor uit te trekken. Tenzij het Zorginstituut de boot afhoudt.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Voorkómen is beter dan genezen

28 september 2017

Denkt u eens na over het volgende rijtje: een jurist, een kantoorbeambte cq boekhouder, een rechtsgeleerde, een leraar, een voormalig metaalarbeider en vakbondsbestuurder, een arts, een jurist, een scheikundige, een voormalig secretaresse, een politicoloog en jurist, een TV-producer, een arts, een econoom, een historicus annex internationale betrekkingen-expert, een socioloog en een politicoloog. Weet u al waar ik op doel? Dat is de achtergrond van de ministers die de afgelopen 40 jaren Volksgezondheid in hun portefeuille hebben gehad.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Het 10-minutengesprek

18 mei 2017

Recent mochten mijn vrouw en ik weer eens op audiëntie komen bij de basisschooldocente van ons zoontje. In de onderwerpregel van het emailbericht werd meteen aan verwachtingsmanagement gedaan: “10-minutengesprek.” Omdat de juf ruim een kwartier uitliep, was er in de hal een mini-wachtkamertje ontstaan waarin gemopperd werd door één van de ouderparen. “Ik begrijp het niet, mensen weten toch dat ze maar 10 minuten hebben? Hoe kan ze dan nu al uitlopen, er waren maar 5 ouders vóór ons.” Om een en ander in perspectief te zetten probeerde ik nog in te brengen dat ik al tevreden ben als mijn spreekuur aan het einde van de dag niet langer dan half uur uitloopt, maar ik vond geen gewillig oor. Eenmaal binnen liepen we in precies 10 minuten de goede en verbeterpunten van onze kleuter door, waarna het rinkelen van de eierwekker een einde maakte aan het gesprek.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Triage dood in de pot voor huisartsenpraktijk

20 april 2017

Juni 2016 nam Jos Schoenmaeckers na 37 jaar afscheid als huisarts in Oosterbeek. Hij had hart voor zijn patiënten. Terminale patiënten kregen zijn telefoonnummer, ook als hij geen dienst had. Preventieve zorg en begeleiding van chronisch zieken kregen meer aandacht, praktijkondersteuners deden hun intrede. Maar niet alles veranderde in zijn ogen ten goede. ‘De huisarts moet weer gastvrij en toegankelijk worden. Nog verder doorvoeren van het triagesysteem kan onze huisartsenzorg kapotmaken.’
Lees meer >>

Reageer |  reacties

De schoorsteen moet roken

15 september 2016

Dit jaar “vieren” we het 10-jarig bestaan van het nieuwe zorgstelsel. Onder andere via 2 speciale uitzendingen van RadarTV werd het volk hiermee geconfronteerd. Met als leidraad de gekozen ondertitel “Marktwerking in de zorg: wie wordt er beter van?” gingen Antoinette Hertsenberg c.s. op zoek naar de voordelen van dit nieuwe stelsel.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Vacatures

MEER OVER DEZE VACATURE >>

Opinie

DSM-5 10 jaar later. Nou én?

"Nu het ding af is en bijna gepubliceerd, is het tijd om vooruit te kijken. Wat kunnen we met de DSM en hoe moet het nu verder?" Daarmee opende ik in 2013 mijn column over de DSM-5 op het symposium van Discura in Nyenrode. ... Meer

Reageer |  reacties

DSM-5 is nuttig, maar wordt vaak
verkeerd gebruikt

Classificeren via de DSM-5-systematiek is ooit bedacht om klinische professionals en wetenschappers een gemeenschappelijke taal te laten spreken over de aandoening van een cliënt. En om gerichter wetenschappelijk onderzoek te kunnen doen. Marc Verbraak: 'DSM-5 is een nuttig instrument, maar wordt vaak verkeerd gebruikt.' ... Meer

Reageer |  reacties

Wat doet Rivierduinen en waarom het leuk is om daar te werken

Audrey van Schaik is sinds half oktober 2022 bestuurder van GGZ Rivierduinen. Zij trad tegelijk met Sam Schoch aan als raad van bestuur en samen staan zij bekend als verbinders en ervaren zorgbestuurders. Audrey is psychiater en heeft jarenlange leidinggevende ervaring binnen diverse onderdelen van verschillende ggz-organisaties. ... Meer

Reageer |  reacties