Marije Klein is al meer dan twintig jaar journalist bij oude en moderne media. Ze maakt televisie, radio en blogs en vult social media voor omroepen, kranten en bedrijven. Sinds 2011, toen bij haar borstkanker werd geconstateerd, schrijft Marije ook over haar medische avonturen. Door de kanker en de, iets later geconstateerde, Ziekte van Crohn kwam ze in een voor haar totaal onbekende wereld; de wereld van medici en ziekenhuizen. Een wereld die verwondering, verbazing en soms frustratie bracht. Naast haar werk als publicist spreekt Marije regelmatig op congressen en geeft ze andere mensen les in (creatief) schrijven. Dat doet ze het liefst tijdens workshops bovenop een berg, in een middeleeuwse villa, in het mooie Toscane. Maar gewoon in Nederland brengt ook altijd voldoende creativiteit voor de mooiste verhalen. Als docent is ze bovendien verbonden aan het Rijn IJsselcollege in Arnhem.
Meer informatie op www.mtekst.nl / Facebook en Twitter.
Ze werden geslagen en ik deed niets
5 september 2018
Eigenlijk heb ik het wel geweten. Als Mark me zijn verhaal vertelt, kan ik niet anders dan bedenken dat ik het eigenlijk wel heb geweten. Niet alles natuurlijk, maar toch. Ik had iets moeten doen. Mark is net zo oud als mijn oudste zoon, nu twintig. Zijn broertje is twee jaar jonger en daarmee net zo oud als mijn dochter. Ik ken ze alle twee al vanaf hun geboorte, ze zijn de kinderen van goede bekenden. Onze kinderen konden goed met elkaar overweg en speelden graag met elkaar. Omdat ze een paar dorpen verderop woonden, bleven ze vaak een paar nachten slapen. De vriendschap onder de kinderen is gebleven en de jongens komen nog steeds bij ons over de vloer. Bijzonder waardevol.
Lees meer >>
Raar ding, dat vertrouwen
5 april 2018
Als ik de bekende wachtkamer binnenstap, scannen mijn ogen de ruimte. Het zit vol met mensen, allemaal in afwachting van iets. Heel snel al heb ik gezien dat ‘mijn’ plekje vrij is. Het plekje achterin, in de rechterhoek. Terwijl ik langs de mensen op houten stoeltjes schuifel, mompel ik ‘goedemorgen’. Ik ben toch weer wat gespannen voor mijn controle. Daarom wil ik ook zo graag op ‘mijn eigen’ plekje zitten. Daar zat ik vorige keer ook, toen het goed ging. Ik ben niet bijgelovig, maar waarom zou ik nou niet alles precies zo proberen te doen, als die keer dat het goed ging? Misschien heeft een hogere macht wel besloten dat iedereen op dat ene stoeltje rechts achterin alleen maar goed nieuws krijgt. Als ik zit, kijk ik met mededogen naar de persoon op het stoeltje vooraan links. Daar zat ik toen het misging. Goed mis. Daar wil ik niet meer zitten.
Lees meer >>
Patiëntenverhalen, mensenkennis en zelfbescherming verplicht
27 november 2014
Vaak wordt beweerd dat artsen niet naar hun patiënten luisteren.
Lees meer >>
Stuur deze pagina door >>
Opinie
DSM-5 is nuttig, maar wordt vaak
verkeerd gebruikt
Classificeren via de DSM-5-systematiek is ooit bedacht om klinische professionals en wetenschappers een gemeenschappelijke taal te laten spreken over de aandoening van een cliënt. En om gerichter wetenschappelijk onderzoek te kunnen doen. Marc Verbraak: 'DSM-5 is een nuttig instrument, maar wordt vaak verkeerd gebruikt.' ... Meer
Wat doet Rivierduinen en waarom het leuk is om daar te werken
Audrey van Schaik is sinds half oktober 2022 bestuurder van GGZ Rivierduinen. Zij trad tegelijk met Sam Schoch aan als raad van bestuur en samen staan zij bekend als verbinders en ervaren zorgbestuurders. Audrey is psychiater en heeft jarenlange leidinggevende ervaring binnen diverse onderdelen van verschillende ggz-organisaties. ... Meer
Breng de waarheid boven tafel
Stel, je bent leidinggevende en een medewerker vertelt dat er een structureel probleem is op de afdeling. Natuurlijk neem je dat serieus. Tegelijkertijd loont het om het verhaal in twijfel te trekken. ... Meer
